بلدرچین ها را بشناسیم

بلدرچین ها را بشناسیم

بلدرچین پرندگان شکم پر و گردنی کوتاه هستند که زیستگاه طبیعی آنها شامل مناطق وسیعی از آمریکای شمالی ، اروپا ، آسیا و شمال آفریقا است. آنها همچنین در آمریکای جنوبی و استرالیا به میزان کمتری زندگی می کنند. برخی از گونه ها به دلیل گوشت و تخم مرغ ، اهلی شده و در مزارع پرورش داده شده اند ، در حالی که جمعیت در مکان های خاص اغلب بلدرچین وحشی را شکار می کنند. پرندگان بلدرچین بیشتر وقت خود را بر روی زمین می گذرانند زیرا بدن سنگین آنها اغلب پرواز در مسافت های طولانی را برای آنها دشوار می کند.

بلدرچین ها را بشناسیم – جمعیت بلدرچین

تقریباً 130 گونه بلدرچین در سراسر جهان وجود دارد ، بنابراین اتحادیه بین المللی برای حفاظت از طبیعت وضعیت حفاظت از آنها را حداقل مورد توجه قرار می دهد. از این گونه ها ، حدود 70 مورد اهلی هستند.

با این حال ، در دهه 1990 ، بلدرچین کالیفرنیا یک گونه در معرض انقراض قلمداد می شد زیرا تعداد آنها به زیر 100 رسیده بود. تعداد آنها دوباره زیاد شده است ، و دیگر خطر نابودی در نظر گرفته نمی شود.

تخریب زیستگاه و شکار غیرقابل کنترل بر تعداد انگشت شماری بلدرچین وحشی تأثیر منفی می گذارد.

بلدرچین ها را بشناسیم – تولید مثل بلدرچین و طول عمر

بلدرچین پرنده یی می باشد که به راحتی قابل پرورش است. حتی اگر بیماری های معمول طیور روی آنها تأثیر بگذارد ، تا حدودی مقاوم هستند.

محبوب ترین نژاد اهلی ، بلدرچین ژاپنی ، حدود شش هفته پس از جوجه ریزی بالغ می شود. با مراقبت مناسب ، آنها می توانند از سن 50 تا 60 روزگی شروع به تولید مثل کنند.

بلدرچین ماده ها در طول سال اول خود می توانند به طور متوسط ​​200 تخم بگذارند. طول عمر این پرندگان دو سال و نیم است. گروه بندی یک نر تنها با سه ماده باعث باروری بالا می شود. جوجه کشی تخم بلدرچین به طور متوسط ​​23 روز طول می کشد.

برخی از گونه ها ، مانند بلدرچین گامبل ، تک همسر هستند ، اما برخی دیگر مانند بلدرچین کالیفرنیا ، جوانه هایی تشکیل می دهند که شامل چند ماده و نر است. در فصل جفت گیری در بهار ، نرها ادعا می کنند که سرزمین های خود را دارند (قلمرو خود را تعیین می کنند) و برای ماده برای تخمگذاری 12 تا 16 تخم ، لانه می سازند. نرها و ماده ها از جوجه ها مراقبت می کنند.

جوجه های بیشتر گونه ها زودرس هستند ، به این معنی که آنها از بدو تولد رشد خوبی دارند و می توانند لانه را ترک کرده و به دنبال والدین خود بروند. بعد از دو هفته ، آنها می توانند پرواز کنند و در سه تا چهار هفتگی مستقل هستند. متوسط ​​عمر بلدرچین وحشی دو تا سه سال است ، اما بسیاری از آنها می توانند تا پنج یا شش سال عمر کنند.

بعضی از گونه ها مانند شمالی باب وایت تنها 20 درصد بقا بیش از سال اول دارند. علاوه بر این ، فقط 32 تا 44 درصد لانه ها با موفقیت جوجه ریزی می کنند. به دلیل همین میزان بقا کم ، North Bobwhite اغلب سعی می کند هر فصل دو تا سه بچه پرورش دهد. برای این گونه ، جوجه ریزی از اواخر آوریل آغاز می شود و تا اوایل تیر ادامه دارد.

به طور کلی ، سالانه حدود 70 تا 80 درصد از جمعیت بلدرچین وحشی می میرند.

بلدرچین ها را بشناسیم – نوع خوراک بلدرچین

این پرندگان حیوانات همه چیزخواری هستند ، اما تمایل دارند که در درجه اول رژیم گیاهخواری داشته باشند. جوجه ها عاشق خوردن حشرات هستند ، اما رژیم غذایی آنها با بالغ شدن به تدریج به مواد گیاهی تغییر می یابد. رژیم غذایی آنها شامل بذر ، برگ ، گندم ، جو ، گل و میوه همراه با ملخ ها و کرم های گاه به گاه است. برخی از گونه ها ، مانند بلدرچین گامبل ، به راحتی می توانند رژیم غذایی خود را با زمان سال و همچنین نیازهای بدن خود مطابقت دهند. در صورت موجود بودن ، این بلدرچین ها میوه های کاکتوس و توت را می خورند.

بلدرچین ها را بشناسیم – ظاهر و رفتار بلدرچین

این پرندگان کوچک هستند که کوچکتر از کلاغ هستند ، اگرچه تفاوت زیادی بین گونه های بلدرچین پیدا خواهید کرد. قد بعضی از آنها به اندازه چهار اینچ است و طول آنها تا 11 یا 12 اینچ نیز می رسد. آنها دارای سرهای کوچک و بالهای کوتاه و پهن به همراه یک دم بلند و مربع شکل هستند. هر دو جنس نر و ماده دارای یک گره بالایی از پرها هستند که به جلو باز می شوند. رنگ آمیزی و چیدمان پرها در زیر شکم ظاهر پوسته ای دارد. بعضی از گونه ها همچنین لکه هایی بالای سینه دارند.

نرهای بلدرچین ژاپنی دارای غده ساعت روی گلو هستند که مایع سفید کف مانندی را ترشح می کند.

دیده شدن این پرندگان به سختی دشوار است زیرا دوست دارند در زیر بوته ها مخفی شوند. اما اغلب صدای آن ها به راحتی شنیده می شود. نرها صبح ها ، عصرها و گاهی شب ها آواز می خوانند. در بیشتر موارد ، آنها پرندگانی منزوی هستند و ترجیح می دهند وقت خود را تنها یا فقط با یک بلدرچین دیگر بگذرانند. این استثنا در فصل جفت گیری است که گله های بزرگ ، معروف به کاروانها ، در گروههای 100 نفره جمع می شوند. بلدرچین های نژاد باب وایت تمایل دارد در گروه های  11 تا 12 پرنده زندگی کند تا از یکدیگر در برابر شکارچیان محافظت کنند. برخی از گونه های بلدرچین های جهان قدیم مهاجرت می کنند ، اما اکثر گونه های دنیای جدید در همان منطقه متولد شده زندگی می کنند.

آنها بیشتر وقت خود را به کندن گودال در خاک می گذرانند تا مواد غذایی را حفر کنند و به ویژه دوست دارند که در زیر درختچه ها یا در زمین های باز و نزدیک شاخ و برگ گیاهان وقت خود را صرف کنند. هنگام وحشت ، آنها ناگهان با سرعت حداکثر 40 مایل در ساعت پرواز می کنند. گونه های دیگر ترجیح می دهند هنگام تهدید به خطر ، بی حرکت بمانند. برخی از گونه ها خارهای استخوانی دارند تا از آنها در برابر شکارچیان محافظت کند. این پرندگان در هر کجا که زندگی کنند نیاز به پوششی برای  استراحت ، لانه سازی ، فرار از دست شکارچیان و محافظت ازشرایط آب و هوا دارند.

برخی از گونه های وحشی ، مانند بلدرچین Gambel ، دوست دارند در بوته های انبوه یا درختان بمانند. آنها سایه را از انواع مختلف پوشش گیاهی دوست دارند زیرا پوشش گیاهی متراکم پناهگاهی در مقابل شکارچیان است. ماده ها مکان های لانه را روی زمین می سازند و آنها را با شاخه ، ساقه چمن ، برگ و پر می پوشانند و ترجیح می دهند آنها را زیر بوته ها ، سنگ ها یا سایر مناطق محافظت شده پنهان کنند. بسیاری از بلدرچین ها دوست دارند حمام های گرد و غبار بگیرند تا آفات پرهای خود را از بین ببرند و خود را تمیز نگه دارند.

بلدرچین ها را بشناسیم – شکارچی ها و تهدیدهای بلدرچین

چون بلدرچین کوچک است ، حیوانات شکارچی زیادی دارند. بسیاری از پستانداران کوچک دوست دارند آنها را بخورند ، از جمله راکون ، روباه ، سنجاب ، کایوت ، بابکت ، اسنک ، سگ و گربه. شاهین ها ، جغدها ، موش ها و راسوها نیز به دنبال تخم بلدرچین می روند.

انسان نیز شکارچی محسوب می شود ، اما تعداد زیادی از تخم های بلدرچین و بلدرچین که توسط مردم مصرف می شود از مزارع تجاری و پرورشی است.

بلدرچین ها را بشناسیم- چند واقعیت جالب

بلدرچین ها چه مدت زندگی می کنند؟

متوسط ​​امید به زندگی بلدرچین های وحشی یک و نیم سال است. بلدرچین های پرورشی می توانند دو تا سه سال عمر کنند ، اگرچه تنوع در گونه ها وجود دارد.

بلدرچین ها چه می خورند – آیا آنها گوشتخوار ، گیاهخوار یا همه چیز خوار هستند؟

در حالی که بلدرچین از نظر فنی همه چیزخوار است ، اما معمولاً رژیم غذایی گیاهی متشکل از دانه ها ، گیاهان ، برخی دانه ها و میوه ها و همچنین ملخ ها یا کرم های مناسب است.

تاج سر بلدرچین برای چیست؟

تاج بالای سر بلدرچین به پرنده نر کمک می کند جفت را جذب کند. ماده ها به طور کلی نرها را با پر و بوی کامل ترجیح می دهند در مقایسه با کسانی که طاس هستند.

چرا بلدرچین ها به جای پرواز می دوند؟

بلدرچین ها پرندگان دانه خوار هستند ، به این معنی که آنها زمین خوارهایی چاق هستند و در پرواز مهارت ندارند. آنها فقط هنگام وحشت زدگی یا مهاجرت به پرواز می روند.

بلدرچین تا کجا می تواند پرواز کند؟

بیشتر بلدرچین ها نمی توانند پرواز کنند زیرا در بالاترین سرعت بال خود را می زنند و مقاومت لازم را ندارند. آنها معمولاً در شعاع 40 جریب محل تولد خود زندگی می کنند.

بستر بلدرچین ها چیست؟

بیشتر گونه های بلدرچین حفره های نهفته در زمین را زیر چمن های بلند یا بوته ها، در برابر درخت یا نزدیک سازندهای صخره ای خراش می دهند.

بلدرچین ها چه نوع پوششی دارند؟

بلدرچین ها با پر پوشانده شده است.

بلدرچین ها در چه نوع زیستگاهی زندگی می کنند؟

بلدرچین ها در مناطق جنگلی و جنگلی زندگی می کنند.

برخی از شکارچیان بلدرچین کدامند؟

شکارچیان بلدرچین ها شامل گربه ها ، مارها و راکون ها می شود.

اندازه کلاچ متوسط ​​بلدرچین چقدر است؟

بلدرچین ها به طور معمول 6 تخم تخم گذاری می کنند.

یک واقعیت جالب در مورد بلدرچین

بلدرچین ها در مناطق جنگلی و جنگلی در سراسر جهان زندگی می کنند!

نام علمی بلدرچین چیست؟

نام علمی بلدرچین Coturnix Coturnix است.

طول بالهای بلدرچین چقدر است؟

طول بلدرچین از 30 سانتی متر تا 37 سانتی متر (12 این تا 14.6 اینچ) است.

*********************************************

منبع:

https://a-z-animals.com/animals/quail/