: (Ostrich) چندنکته مهم در مورد شتر مرغ
۱۳ – انباشتگی با سنگ در معده و پیش معده شترمرغ امری معمول است.
۱۴ – در دمای زیاد هوا، تعداد تنفس در شتر مرغ به ۶۰ – ۴۰ بار در دقیقه می رسد .
۱۵ – تنها استخوان مجوف ( هوایی ) در شتر مرغ ، استخوان ران است .
۱۶ – در شتر مرغ ها فقط تخمدان و اویدوکت سمت چپ فعال است.
۱۷ – ورید های که در شتر مرغ می توان از آنها برای اخذ خون استفاده نمود :
الف ) ورید وداجی راست
ب ) ورید قوزکی میانی
ج ) ورید میانی راسی بازو
۱۸ – از تزریق داروها در عضلات ران شتر مرغ می باید اجتناب شود.
۱۹ – بیضه ها در شتر مرغ در غیر فصول تولید مثلی، اسپرم تولید نمی کند.
۲۰ – آلت تناسلی شتر مرغ نر ( فالوی ) فاقد مجرای ادرار می باشد و نقشی در دستگاه ادراری ندارد.
۲۱ – شتر مرغ های نر فاقد اعضای فرعی ( غدد ضمیمه ) تولید مثلی هستند .
۲۲ – بیضه ها در شتر مرغ نر به صورت جفت در خلف کیسه های هوایی شکمی در ناحیه بطنی و انتهای راسی کلیه ها و در عمق بدن قرار دارد.
۲۳ – سرعت رشد در شتر مرغ های جوان به توارث، شرایط محیطی ( مدیریت ) و تغذیه وابسته است.
۲۴ – ضربان قلب شتر مرغ در حالت استراحت ۴۰ – ۳۰ در دقیقه و به هنگام دویدن تا ۱۷۵ بار در دقیقه می رسد .
۲۵ – انقباضات پیش معده و جاذبه زمین ، موجب حرکت مواد غذایی از پیش معده به سنگدان می شود.
۲۶ – هضم الیاف ( فیبرها ) در دستگاه گوارش شتر مرغ توسط باکتری ها انجام می گیرد و محصول نهایی آن اسید های چرب فرار است .
۲۷ – وقتی فرار از چنگ شتر مرغ مهاجم غیر ممکن است بهترین دفاع به طور معمول خوابیدن کامل روی زمین می باشد.
۲۸ – شتر مرغ در فصل جفت گیری بسیار مهاجم و خطرناک است .
۲۹ – سن مناسب حمل و نقل شتر مرغ ۳ تا ۸ ماهگی است .
۳۰ – یکی از وسایل مقید کردن شتر مرغ، استفاده از سرپوش است .
۳۱ – واکسن های رایج مورد استفاده در مزارع شتر مرغ عبارتند از شاربن، بوتولیسم، آنتروتوکسمی، آبله، نیوکاسل و آنفلوآنزا .
۳۲ – رایج ترین داروی بی هوشی در شتر مرغ کتامین می باشد .
۳۳ – مرگ و میر ناشی از بلع اشیای سخت و تیز در شتر مرغ بسیار رایج است.
۳۴ – داروها و ترکیبات سمی در شتر مرغها عبارتند از: ترکیبات فورازولیدون، ضدکوکسیدیوزهای آیونوفور ( مثل موننزین، سالینومایسین، ناراسین، لازالوسید)، تیابندازول، مبندازول و لیندن اوره .
۳۵ – یکی از بیماری هایی که در بین پرندگان فقط شتر مرغ ممکن است به آن مبتلا شود شاربن است.
۳۶ – تغذیه بد ، استرس و مدیریت نامناسب، سبب کاهش ایمنی بدن در شتر مرغ می شود.
۳۷ – مهمترین داورهای ضد انگلی مجاز در شتر مرغ ها عبارتند از آیورمکتین ، فنبندازول و اکسی فنازول.
۳۸ – لوامیزول گرچه داروی خوبی جهت تحریک دستگاه ایمینی شتر مرغ است، ولی گاهی سبب آشفتگی های گوارشی شده و نیز مقاومت سریع در انگل به وجود می آید .
۳۹ – داروی موثر بر روی کرم های نواری شتر مرغ نیکلوزوماید و پرازی کوآنتل ۵/۲ درصد است
