کمبود پروتئین در جیره =کاهش رشد پرها
در هنگام استرس، بخشی از پرهای مرغ میریزد که اصطلاحا fright نامیده میشود، که پرریزی بسیار سریع است.
پروتئین بالا در دان =رشد بیش از حد پرها =ریزش پر روی بستر
کمبود پروتئین در جیره =کاهش رشد پرها
کمبود اسیدهای آمینه گوگرد دار (متیونین و سیستئین) = مشکلات پر
کمبود یا عدم تعادل اسیدهای آمینه شاخه دار (والین، لوسین و ایزولوسین) هم موجب بروز مشکلات پر میشود
سطوح بالای لوسین =مشکلات پر
عدم تعادل اسیدهای آمینه نظیر آرژینین، گلایسین و تیروزین = مشکلات پر نظیر پرهای زبر و خشن
لیزین و اسیدهای آمینه تیروزین و فنیل آلانین نقش کلیدی در رنگ پر دارند.
کمبود ویتامین E و سلنیم = کاهش رشد و توسعه پرها
کمبود ویتامین های پیریدوکسین، اسید پانتوتنیک، نیاسین، ریبوفلاوین و فولاسین = کاهش رشد پرها
کمبود مواد معدنی کم مصرف نظیر سلنیم، روی و کروم =بروز مشکلات پر
استفاده از بروم به شکل اسید بوریک برای کنترل سوسک سیاه در بستر نیز موجب بروز مشکلات پر در نتیجه تماس با پوست و پر میشود.
سم T2 و سم قارچی اکراتوکسین A = اختلال در رشد پرها
استفاده از داروهای ضدکوکسیدیوز یونوفره در جیره های دارای کمبود پروتئین و یا دارای کمبود اسیدهای آمینه گوگرد دار، موجب بروز مشکلات پر میشود.
سندرم رشد کم یا تعویق رشد (stunning syndrome ) که توسط رئوویروس ایجاد میشود = التهاب روده و کاهش رشد پر
تراکم در واحد سطح و فضای دانخوری و آبخوری ناکافی موجب رقابت و خودخوری میشود.
