آشنایی با بیماری های مرغ در مرغداری ها
نیوکاسل
بیماری نیوکاسل یک بیماری ویروسی واگیردار شایع در میان بسیاری از انواع پرندگان است که دستگاه تنفسی، دستگاه گوارشی، رودهای و دستگاه عصبی را درگیر می‌کند. این بیماری اولین بار در سال ۱۹۲۶ در نیوکاسل انگلستان تشخیص داده شد.
نیوکاسل یکی از مهم‌ترین فروش بلک استاربیماری‌های پرندگانی است که به صورت صنعتی و متراکم پرورش داده می‌شوند و گله‌های بسیاری از جوجه‌های گوشتی در صورت عدم واکسیناسیون با این بیماری درگیر می‌شوند. این بیماری در سال ۱۳۲۹ در ایران شناسایی شده‌است. [۱۴]
بورس عفونی
بیماری بورس عفونی یا بیماری گامبورو، یک بیماری مسری در جوجه‌های جوان می‌باشد که توسط ویروس گامبورو در سنین ۴ تا ۶ هفتگی ایجاد می‌شود. این بیماری در سال ۱۹۶۲ در گامبورو در ایالت دلاویر ایالات متحده امریکا کشف شد. این بیماری از لحاظ اقتصادی در صنعت طیور به علت، کاهش مقاومت در برابر سایر بیماری‌ها و کاهش اثرات واکسیناسیون مهم می‌باشد. در سال‌های اخیر یک سویه بسیار بیماری‌زا از این ویروس باعث تلفات شدید و مرگ و میر در اروپا، آمریکا لاتین، جنوب شرق آسیا، افریقا و خاورمیانه شده است. [۱۵]
برونشیت
برونشیت عفونى طیور، بیمارى ویروسى فروش شترمرغ 10روزه بسیار واگیردارى است که جوجه‌هاى زیر ۶ هفتگى به فرم تنفسى آن و مرغ‌هاى بالغ به فرم کاهش تولید تخم‌مرغ مبتلا مىشوند. بیمارى مخصوص ماکیان است و نژادهاى مختلف ماکیان حساسیت متفاوتى دارند. البته فرمى از بیمارى در قرقاول نیز دیده شده است .
علایم آن در جوجه زیر ۶ هفتگى شامل ترشح چشم و بینى، مصرف پایین آب و دان، دور هم جمع شدن، سرفه، عطسه، نفس نفس زدن، تنفس با دهان باز، سوت کشیدن و در نهایت مرگ در اثر خفگى می‌باشد. [۱۶]
کوکسیدیوز
عامل این بیماری تک یاخته‌ای به نام ایمریا می‌باشد. گونه‌های متفاوتی از ایمریا شناخته شده است که دارای میزبان‌های اختصاصی می‌باشند. ایمریاها در طبیعت فراوان می‌باشند ولی بیماری هنگامی ایجاد می‌شود که تعداد بسیاری فروش مرغ بومی زیادی از از پرندگان یک گونه در محلی نگه‌داری شوند و این امر باعث ایجاد تعداد زیادی ایمریا می‌شود که قادر به ایجاد بیماری هستند. بنابر این بیماری کوکسیدیوز در روش مرغداری وسیع و متراکم اهمیت زیادی دارد. گونه‌هایی که بیماری‌زایی بیش‌تری تولید می‌نمایند اغلب باعث اسهال می‌شود که ممکن است موکوئیدی یا خونی باشند. غالبا به همراه اسهال، دهیدراتاسیون به وجود می‌آید. متعاقب اسهال و دهیدراتاسیون ژولیدگی پرها، کم‌خونی، بی‌حالی، ضعف، جمع کردن سر و گردن به طرف بدن و خواب‌آلودگی بروز می‌نماید. [۱۷]
