Search
Search

آنفولانزای مرغی: گذشته، حال و آینده

اشتراک گذاری این مقاله در شبکه های اجتماعی :
زمان تقریبی مطالعه: 5 دقیقه

در سال 1996، آنفولانزای مرغی نوع H5 در شهر گوانگدونگ چین در غازها مشاهده شد. تقریبا 20 سال بعد، نوع دیگر از این ویروس 48 میلیون پرنده را در آمریکا مبتلا به آنفولانزا نمود.
چگونه این ویروس از چین به آمریکا رسید؟ چرا 20 سال زمان برد تا این ویروس به آمریکا برسد؟ و چگونه انقدر سریع گسترش یافت؟ این ها سوالاتی هستند که تراویس شال(Travis Schaal)، مدیر خدمات فنی بین المللی در شرکت تجاری-صنعتی Hy-Line International، در تلاش است تا به آن ها پاسخ دهد تا اطمینان دهد که نابودی ناشی از این ویروس که در سال های 2014 و 2015 اتفاق افتاد تکرار نمی شود. تلاش برای پاسخ به این سوال ها بسیار مهم است زیرا آنفولانزای مرغی در ابتدای این ماه میلادی در یکی از گله های ایالت ایندیانا یافت شدهکه موجب نابودی 400 هزار بوقلمون و مرغ تخم گذار شده است.

شرکت Hy-Line International
این شرکت در سال 1936 تاسیس شد و اولین کمپانی مدرن ژنتیک مرغ های تخم گذار بود. این شرکت هیبریدیزاسیون و هتروزیس را به برنامه پرورشی مرغ های خود در مقیاس تجاری وارد نمود. این روش ها با انتخاب ژنتیک و بررسی آماری علمی انجام شد تا یکی از بزرگترین و وسیعترین استخرهای ژن جهان را توسعه و بهبود بخشد.
امروز این شرکت اولین انبار پرورش برای تقریبا نیمی از صنایع تجاری مرغ تخم گذار دنیاست. این انبار در ایالت آیووا آمریکا قرار دارد، یعنی درست در جایی که سال گذشته 77 مورد آنفولانزا گزارش شده است. به همین دلیل، آقای شال، یکی از شش دامپزشک شرکت Hy-Line تصمیم گرفت تا دریابد چگونه آنفولانزای مرغی گسترش یافت و از همه مهم تر چگونه می توان گله های شرکت Hy-Line را سلامت نگه داشت.
گسترش آنفولانزای مرغی در جهان
بعد از این که برای اولین بار ویروس H5 در چین یافت شد، تقریبا تا سال 2004 ناپدید شده بود. زمانی که این ویروس برگشت، با انتقام گیری بازگشت و در سال 2004 در سطح آسیا، در سال 2005 در اروپای شرقی و سپس در سال 2006 در خاورمیانه و دیگر بخش های اروپا پخش شد.
آنفولانزای مرغی از طریق مدفوع و ترشحات بینی پرندگان وحشی و آبی گسترش یافت. اکثر پرنده های وحشی علائم بالینی عفونت را از خود بروز نمی دهند. این پرندگان به ظاهر سالم، بدون هیچ مشکلی به مسیر پرواز خود ادامه می دادند.
تقریبا 9 مسیر پرواز مختلف داشتند و مسیرهای آن ها در قطب شمال و آمریکای شمالی با هم تقاطع داشت. احتمالا در همین مسیرها بوده که پرندگان وحشی از آسیا که مبتلا به این نوع ویروس آنفولانزا بودند، بیماری خود را به دیگر پرنده های وحشی منتقل کردند و آن ها نیز ویروس را به کشورهای خودشان انتقال دادند.
علت شیوع آنفولانزای مرغی در اروپا، آسیا، خاور میانه و بخش هایی از آفریقا در سال 2005 تا 2013 همین امر بوده است. با این حال، آمریکای شمالی و جنوبی تقریبا بدون آسیب باقی ماندند. اما همه چیز در ماه دسامبر سال 2014 تغییر کرد.

شیوع آنفولانزای مرغی در آمریکا
قطب شمال تنها جایی نیست که محل تقاطع مسیر عبور پرنده های وحشی باشد. راه های عبور پرندگان آبی آسیای شرقی و آمریکای شمالی و جنوبی نیز در آلاسکا با هم در تقاطع قرار گرفتند. به گفته شال، این مسیر نیز به احتمال زیاد محل رد و بدل شدن آلودگی های طیور آبی میان اوراسیا و آمریکای شمالی بوده است.
احتمال دیگر این است که پرنده های آسیایی مبتلا به این ویروس در طول مهاجرت گم شدند و در نهایت در آمریکای شمالی قرار گرفتند. شال اظهار داشت: « پرنده ها نقشه خوانی نمی دادند یا در سرشان جی پی اس ندارند در نتیجه همیشه مسیر سفر را گم می کنند.
بدون در نظر گرفتن این که چگونه در آمریکای شمالی پیدا شدند، باید بگوییم اولین بار که این پرنده ها به آمریکا آمدند، ویروس آن ها خیلی سریع گسترش یافت. از ماه دسامبر 2014  تا ماه ژوئن 2015 آنفولانزای مرغی 223 بار در آمریکا دیده شد. اکثر موارد مبتلا به آنفولانزا در ایالت های مینه سوتا و آیووا بوده است.
در ایالت مینه سوتا ویروس آنفولانزا در 104 ساختمان ، که 99 واحد محل نگهداری بوقلمون و 5 واحد محل نگهداری مرغ های تخم گذار بودند، یافت شد. تقریبا 9 میلیون پرنده کشته شدند. آیووا 31.7 میلیون از 77 محل مختلف اتلاف پرنده داشت که تقریبا این تلفات بین بوقلمون ها و مرغ های تخم گذار یکسان بوده است. تفاوت عجیب میان این دو ایالت نشان می دهد که ویروس چگونه گسترش یافته است.
شال اظهار داشت : “در 40 مورد از موارد ابتلا در ایالت مینه سوتا، ویروس مستقیما از یک پرنده وحشی مبتلا به ویروس  به گله تجاری منتقل شده است. با آزمایش ژنوم ویروس می توان گفت که ویروس به این شکل منتقل شده است. در ایالت آیووا انتقال از پرنده های وحشی فقط دو بار بوده است و ویروس از طریق شیوع میان دو فارم گسترش یافته است نه از طریق پرنده های وحشی».
نیمه کامیون هایی که از محل های آلوده به ویروس به سوی محل سالم حرکت می کردند یا با کارگرانی در تماس بودند که با تجهیزات مختلف مرغداری کار می کنند ممکن است ویروس را در سطح آیووا پخش کرده باشند. عمر طولانی ویروس در سرما و رطوبت موجب شده تا سخت بتوان تشخیص داد که علت پخش ویروس چه بوده است.
آقای شال می گوید: «این ویروس سازگاری خوبی با جوجه ها نداشت. ویروس می تواند 21 روز در فارم بماند، یعنی قبل از این که جوجه ها بمیرند از بین می رود. تولید کننده تصور می کند که مشکل مربوط به یکی دو روز پیش است که کامیون شسته نشده و وارد ساختمان شده است، اما در واقع این مشکل از سه هفته پیش ناشی
می شود».
اگر اقدامات امنیت زیستی دقیق تر و جدی تری انجام می شد، آیا تولیدکنندگان ایالت آیووا چنین خسارت سنگینی را متحمل می شدند؟ مطمئنا خیر. به همین دلیل است که تولیدکنندگان باید بر روی پیشرفت امنیت زیستی بیشتر تمرکز کنند.

چگونه پرورش دهندگان طیور می توانند از گله های خود مراقبت کنند؟
پرورش دهندگان باید برنامه امنیت زیستی را پیاده کنند که ممکن است نیازمند استخدام یک مامور امنیت زیستی نیز باشد. این برنامه باید شامل راه هایی برای مراقبت از گله ها، از جمله کاهش میزان به اشتراک گذاری تجهیزات و کارمندان و افزایش آموزش به کارمندان در مورد چگونگی گسترش ویروس، باشد. این برنامه همچنین باید راه های بیرون بردن مرغ ها از فارم ظرف 24 ساعت بعد از یافتن ویروس را شامل شود. این موضوع در سال 2015 به یک چالش تبدیل شده بود که در شیوع آنفولانزا نیز نقش مهمی داشت.
فاکتورهای دیگری نیز برای کاهش آنفولانزای مرغی احتمالی یافت شد که شامل داشتن ایستگاه شست و شوی مناسب برای ماشین های حمل و نقل بود که به محلی با فاصله بیش از 100 مایل از محل فرآوری تخم مرغ رفته اند و از جاده عبور و مرور عمومی بیش از 100 متر فاصله داشته اند.
حتی چیزهایی ساده مثل داشتن سیمان یا سنگ ریزه در اطراف ساختمان بجای سبزه می تواند موثر باشد. شال اظهار داشت: « این دقیقا همان چیزی است که Hy-Line انجام داده است. این کار باعث می شود تا کارخانه در معرض نور خورشید قرار بگیرد و در نتیجه به ضدعفونی شدن آن کمک می شود».

در آینده منتظر چه چیز باشیم؟
آنفولانزای نوع H5N2که نوع خاصی از آنفولانزا است و ایالت های مختلفی را آلوده کرده است ناپدید نخواهد شد. آقای شال گفت: «پرنده های آبی وحشی ویروس را در فصل بعد با خود حمل خواهند کرد. این نوع ویروس می تواند برای سه تا پنج سال آینده جهان را تحت تاثیر قرار دهد. این امکان نیز وجود دارد که ویروس های جدیدی بروز کنند.”
وزارت کشاورزی آمریکا و متخصصان این صنعت برای پیشگیری از موارد ابتلای بیشتر راه های مختلفی را برای متوقف کردن آنفولانزا کشف کرده اند. واکسن ها و پرندگان مقاوم دو راه ممکنی هستند که در کنار امنیت زیستی مورد بحث قرار گرفته اند. آقای شال در مورد هر دو راه تردید دارد.
شال توضیح داد که استفاده از واکسن آمریکا را از صادر کردن محصولات طیور خود به دیگر کشورها باز می دارد. همچنین هماهنگ کردن دقیق واکسن با سویه ای خاص از ویروس کار دشواری است و ویروس می تواند در پرنده های واکسینه شده تغییر پیدا کند.
پرنده هایی که در مقابل آنفولانزای مرغی مقاومند ممکن است شبیه اردک ها و غازهای وحشی امروز عمل کنند. سالم به نظر می رسند اما می توانند بیماری را به دیگر پرنده ها انتقال دهند. همچنین ویروس های مختلف را در هم می آمیزند. به همین دلیل است که شال معتقد است بهترین انتخاب امنیت زیستی است.
ویروس اخیر H7N8 هم از نوع بسیار بیماری زا و هم خفیف در ایالت ایندیانا حاکی از وضعیت پویای آنفولانزای مرغی است. اصلیت ویروس H7 آمریکای شمالی است که ابتدا خفیف بود و سپس بسیار بیماری زا شد، بر خلاف نوع H5 که از آسیا به شکل بسیار بیماری زا وارد آمریکا شد

دیدگاهتان را بنویسید

لطفا به این مطلب امتیاز دهید*

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دو × دو =

مهم: قیمت دولتی و اتحادیه جوجه گوشتی با نامه بین 15.900 تا 16.900 تومان می باشد.


محصول آخرین میانگین قیمت + تغییر 24h مشاهده
جوجه یک روزه گوشتی  1403/1/9 20,750  ( 0) مشاهده
جوجه بومی  1403/1/9 105,425  ( 0) مشاهده
اردک  1403/1/9 69,084  ( 0) مشاهده
مرغ زنده  1403/1/9 57,046  ( 0) مشاهده
مرغ کشتار  1403/1/9 82,323  ( 0) مشاهده
خروس زربال  1403/1/9 25,500  ( 0) مشاهده
خروس آرین  1403/1/9 11,500  ( 0) مشاهده
تخم مرغ  1403/1/9 45,500  ( 0) مشاهده
کبک  1403/1/9 63,034  ( 0) مشاهده
جوجه بوقلمون  1403/1/9 181,417  ( 0) مشاهده
شتر مرغ زنده  1403/1/9 1,755,500  ( 0) مشاهده
بلدرچین زنده  1403/1/9 18,025  ( 0) مشاهده
پولت  1403/1/9 84,250  ( 0) مشاهده
ایکون