انواع ناسازگاری دارویی در طیور
اگر دو داروي متفاوت با هم تجویز شوند و یا دارو با غذا مصرف شود، در مقایسه با هنگامی که یک دارو به تنهایی تجویز میشود، ممکن است اثرات متفاوتی در دام به وجود آورد. این امر در بسیاري از موارد میتواند مفید باشد و دامپزشکان براي بالا بردن تاثیر درمان ممکن است از این ترکیبات استفاده کنند. اما تداخلات و ناسازگاريهاي ناخواسته و زیانبار نیز وجود دارند. وقوع ناسازگاري بین داروها موجب کاهش تاثیرپذیري دارو، نقصان سلامتی و نهایتا بروز اثرات سوء دارویی شود. بنابراین بهتر است هشدارهاي روي برچسب دارو به دقت مطالعه شوند، زیرا ممکن است اثر داروها با یکدیگر به دلایل متعددي تداخل کنند.
مطالعه کنید » قیمت روز جوجه
ناسازگاريهاي دارویی بر سه نوعند:
1- ناسازگاري درمانی در طیور(متابولیک یا رقابتی ) Therapeutic Incompatibility (Metabolic, competitive)
معمولا زمانی اتفاق میافتد که دو یا چند دارو براي اهداف درمانی یک بیماري یا بیماريهاي مختلف در بدن، تواماً یا متعاقب یکدیگر مصرف میشوند و یا به دلیل رقابت در محل اثر خود، در سرنوشت یکدیگر ایجاد اختلال میکنند.
این نوع ناسازگاري، ناسازگاري درمانی نامیده میشود. ناسازگاري درمانی بر اساس راه تجویز و یا شکل دارویی رخ میدهد که در زیر به چند نوع آن اشاره میشود:
الف- نوع چشمی: استفاده همزمان یا متعاقب، داروهاي پیلوکارپین و آتروپین.
ب- نوع تزریقی: استفاده توام یا به دنبال هم، داروهایی چون ایزوپروترنول و پروپرانولول.
ج- نوع خوراکی: کاربرد آنتی اسیدها و یا مواد لبنی با تتراسیکلینها
2- ناسازگاري شیمیایی Chemical Incompatibility
هنگامی که دو یا چند ماده با هم واکنش شیمیایی نشان داده و تغییراتی مانند ایجاد رسوب، تولید گاز، تغییر رنگ و ژلاتینی شدن حاصل گردد، خود دلیلی است بر وقوع ناسازگاري بین مواد. این تغییرات میتواند ناشی از تغییر PH شلاته شدن، واکنشهاي شیمیایی و یا برخورد بین حلال و ماده موثره، باشد. این نوع ناسازگاري میتواند در خارج از بدن و در سرنگ، در اشکال فرموله شده و در حین تزریق به داخل سرم یا بدن رخ دهد. مانند ناسازگاري بین دکستروز 5درصد با پنی سیلین، انسولین با سرنگ شیشه اي، دیازپام با سرنگ پلاستیکی و هپارین با پروتامین.
3- ناسازگاري فیزیکی درطیور (دارویی ) Physical, Pharmaceutical Incompatibility
در این نوع ناسازگاري، ماهیت ظاهري یا فیزیکی داروها تغییر میکند و موجب کاهش انحلال مواد، رسوب و یا خمیري شکل شدن آنها میشود. به عنوان مثال مصرف توام آنتیپرین و سالسیلات سدیم، موجب تشکیل یک ماده نیمه جامد گردد. همچنین کاربرد نیتروفورانتوئین و تتراسیکلین در سرم دکستروز، موجب کاهش انحلال مواد شده و ایجاد رسوب مینماید.
تداخل دارویی میتواند بر جذب گوارشی اثر بگذارد و یا موجب کاهش یا افزایش متابولیسم کبدي شود، همچنین رقابت میتواند بر سر اتصال به گیرنده و یا پروتئینهاي پلاسمایی باشد