بیماری مایکو پلاسموز بوقلمون

مایکوپلاسموز یک اصطلاح جمعی برای بیماری های عفونی ناشی از میکروارگانیسم هایی به نام مایکوپلاسما است.

مایکوپلاسما بوقلمون (سینوزیت بوقلمون) یک ویروس تک سلولی است که باعث ایجاد کله بادی می شود. این ویروس می تواند باعث بیماری در بسیاری از حیوانات و انسان شود. به خاطر ساختار مقاوم و بادوام باید انتظار درمان سختی هم از این بیماری داشته باشید. Mycoplasma gallicipticum MG تعدادی از گونه های پرندگان از جمله مرغ، بوقلمون، کبوتر را تحت تاثیر قرار می دهد. مایکوپلاسما یک بیماری مزمن تنفسی است که ابتدا با سینوزیت عفونی آهسته و سپس شدید همراه است. مسیر آلودگی از طریق مجاری تنفسی بوده و پرنده با دوره کمون 10-6 روزه کاملاً آلوده می شود. در زیر به بررسی درمان مایکوپلاسموز بوقلمون می پردازیم.

وسعت بیماری

عفونت های مایکوپلاسما در سراسر جهان یافت می شود. اگرچه در بسیاری از کشورها این بیماری در مزارع صنعتی نادر است. اما این یک تهدید واقعی برای مزارع بوقلمون غیر صنعتی است.

مایکوپلاسما می تواند به سلامت بوقلمون ها آسیب جدی وارد کند و زیان های اقتصادی قابل توجهی برای مشاغل بزرگ ایجاد کند.

مایکوپلاسما بوقلمون چگونه انتقال می یابد ؟

در صنعت طیور، شایع ترین مسیر بیماری مایکوپلاسما، انتقال از طریق تخم به صورت عمودی و از طریق آلودگی خوراک و آب به شکل افقی، آلودگی محیطی، حمل مکانیکی لباس و تجهیزات، تماس مستقیم با گله های آلوده و انتقال تخم به انکوباتورها خواهد بود. شرایط محیطی مانند سوء تغذیه و سایر عوامل بیماری زا مانند برونشیت عفونی یا استرس بیش از حد بر طیور، محیط هایی با آمونیاک بیش از حد و گرد و غبار می تواند باعث رشد این باکتری ها شود.

علائم بالینی مایکوپلاسما بوقلمون

علائم بالینی ممکن است بسته به نوع مایکوپلاسما متفاوت باشد و پرندگان بالغ معمولاً علائم کمتری دارند. درمان سینوزیت بوقلمون به شدت بیماری و مراحل پیشرفت بستگی دارد.

علائم شایع عبارت‌اند از کاهش ترشح، تنگی نفس، لنگش، افسردگی، سینوزیت خفیف (زرد شدن ترشحات سینوسی)، تورم مفاصل، تنگی نفس و سردرد.

طرزانتقال و واگیری

طیور در هر سنی ممکن است آلوده شوند. در موارد خفیف تر، عفونت معمولاً بین 4 تا 8 هفته طول می کشد و به نظر می رسد با افزایش سن افزایش می یابد. عفونت می تواند از طریق تخمدان و مجرای روده آلوده (انتقال عمودی) یا مستقیماً از یک پرنده به پرنده دیگر (انتقال جانبی) منتقل شود. عفونت همچنین از ذرات موجود در هوا عبور می کند و سپس از طریق جریان خون پخش می شود. این باکتری می تواند در سلول های مختلف بدن از جمله سلول های اپیدورال رشد کند.

انتشار بیماری از یک پرنده به پرنده دیگر در جوجه ها معمولاً بسیار سریع است، اما دیواره ها مانع خوبی برای گسترش بیماری هستند. نتیجه، اگر از یک گونه به گونه دیگر در همان خط پخش شود، ممکن است خیلی آهسته و حتی در برخی موارد بدون هیچ اتفاقی پیش برود.

انواع بیماری مایکو پلاسموز بوقلمون

1- مایکوپلاسما گالیسیپتیکوم :

علائم ممکن است شامل تورم چشم ها، عطسه، سینوس های متورم، آبریزش بینی، پلک ها و کاهش تولید تخم باشد.

2- مایکوپلاسما سینوویا :

علائم شامل تورم و گرم شدن مفاصل در جوجه ها و بوقلمون ها، علائم تنفسی مانند موارد ذکر شده در بالا و ناهنجاری در تولید تخم است. از دیگر نشانه های این بیماری می توان به تشکیل یک پوسته نازک و تغییر شکل در انتهای پهن تخم مرغ اشاره کرد.

3- مایکوپلاسما meleagridis :

علائم عبارت‌اند از در بوقلمون رشد ضعیفی دارد و جوجه کشی در بوقلمون کاهش یافته و سر متورم می شود (کله بادی). درمان پرنده در این مرحله دشوار است.

4- مایکوپلاسما iowae :

علائم عبارت‌اند از کاهش جوجه ریزی، پاهای پیچیده و عفونت های داخلی شدید در بوقلمون ها می توان مشاهده کرد.  درمان بوقلمون های آلوده در این مرحله بسیار دشوار خواهد بود.

نشانی های کلینیکی

دوره نهفته بیماری در شرایط طبیعی به دلیل عوامل مستعد کننده مختلف ناشناخته است، اما در شرایط تجربی از 4 تا 21 روز رخ می دهد.

شایع ترین علائم بالینی این بیماری تنگی نفس از جمله علائم سرماخوردگی، سرفه، عطسه، صداهای تنفسی مرطوب و تنفس دهانی است. مصرف غذا کاهش می یابد و پرنده لاغرتر می شود. خروس ها علائم واضحی از بیماری را نشان می دهند، ترشحات در بینی جمع می شود که اغلب با سینوزیت همراه است و پرهای پرنده به خاطر اینکه می خواهد ترشحات را خارج کند کثیف است.

اول اینکه گاهی تورم خفیف ملتحمه همراه با ترشح کفی در چشم نشانه سرماخوردگی است یا مراحل اولیه بیماری شدیدتر است و یا تورم سر، صورت و استخوان های صورت تقریباً شبیه یک علامت است. در بحران عفونی اگر کیسه های هوا به تنهایی تحت تأثیر قرار گیرند، هیچ علامت پزشکی آشکاری وجود ندارد. سایر علائم پزشکی شامل آرتریت خرگوشی و لنگش نادر است. در جوجه های بالغ به دلیل بیماری میزان تخم ریزی کاهش می یابد. در عفونت های ساده، بیماری می تواند نهفته یا بسیار خفیف باشد و گاهی تنها با آزمایش های سرولوژیکی قابل تشخیص است.

درمان بیماری مایکوپلاسما بوقلمون

باکتری مایکوپلاسما به دلیل نداشتن دیوار سلولی، قادر به مقاومت در برابر این باکتری‌ها است که بر روی ویروس‌ها تأثیر می ‌گذارند و در نتیجه فراوانی بیماری را افزایش می ‌دهند. آنتی بیوتیک ها، از جمله تایلوزین، تتراسایکلین ها، فوسباک و داکسی سایکلین و… جز خانواده شکننده است.

نکته مهم این است که در برابر پنی سیلین یا عوامل مشابهی که روی دیواره سلولی اثر می کنند نیز مقاوم است. درمان نادر بوده و علاوه بر هزینه بالا و درمان مستمر برای پرورش دهندگان، می تواند علائم بالینی و ضایعات را کاهش دهد. اما عفونت را برطرف نمی کند و پس از مدتی بیماری عود می کند و درمان مایکوپلاسما را پیچیده می کند.

تجربه کشاورزان مبتلا به بیماری مایکوپلاسما این است که هیچ یک از آنتی بیوتیک های مورد استفاده اثرات کامل و فوری ندارند. بنابراین دغدغه اصلی درمان بیماری و گرفتن نتیجه مناسب در اسرع وقت است.

نکات مهم در درمان مایکوپلاسما

خود تزریق جواب درمان بیماری است و علاوه بر آن دو دستور برای درمان سریعتر و کاملتر داده می شود.

تزریق باید در محل تورم صورت (زیر چشم) انجام شود. در غیر این صورت، درمان با شکست مواجه خواهد شد.

اگر بیماری در گله گسترده باشد، ابتدا می توان از این ترکیبات و سپس درمان دستی استفاده کرد.

بخش قابل توجهی از بوقلمون های آلوده به مایکوپلاسما پس از 3 روز از تزریق بهبود می یابند، اما تزریق به پرندگان باقی مانده باید تا بهبودی کامل ادامه یابد.

هرگز درمان را برای چند روز قطع نکنید و درمان را تا پایان ادامه دهید.

بهتر است از داروهای خارجی برای درمان مایکوپلاسمای گله خود استفاده کنید.

سخن آخر

راه های مختلف مبارزه با این بیماری مانند مایکوپلاسماگالی سپتی سمی است. برای محدود کردن انتقال تخم، گله مادری مدت‌ها با 200 گرم کلرتتراسایکلین و تخم‌ های انکوبه شده با تیلوزین یا گرما تحت درمان قرار می ‌گیرد.

به طور کلی تأثیر داروهای مختلف شرح داده شده در مایکوپلاسماگاالی سپتیکوم در درمان این بیماری به حدت باکتری، سن پرنده و وجود عوامل مستعد کننده بستگی دارد. تزریق دی هیدرو استرپتومایسین 400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده نیز در شروع بیماری مؤثر است. ضدعفونی کامل پرندگان و تجهیزات با مواد ضدعفونی کننده کلر یا فرمالدئید و بستر در کنترل بیماری بی تاثیر نیست.

تلقیح مصنوعی در بوقلمون

چه واکسن هایی برای بوقلمون باید بزنیم؟

چگونه در پرورش بوقلمون موفق شویم؟