Search
Search

بیماری کانی بالیسم در طیور

اشتراک گذاری این مقاله در شبکه های اجتماعی :
زمان تقریبی مطالعه: 6 دقیقه

بیماری کانی بالیسم در طیور

بیماری کانی بالیسم در طیور

بیماری کانی بالیسم در طیور به همخواری و تغذیه طیور مخصوصاً مرغ و بلدرچین معروف است، که از خطرناک ترین و مشکل سازترین رفتارهای رایج در بین پرندگان به ویژه جوجه ها است.

ظاهر این رفتار باعث می شود که پرندگان شروع به خوردن همنوعان یا خودشان کنند. علل این بیماری در پرندگان بسیار زیاد است، اما به طور کلی این پدیده به دلیل نبود یا عدم وجود برخی مواد در پرندگان به وجود می آید که در این صورت پرندگان به بدن خود و حتی سایر پرندگان نوک می زنند.

توجه به این نکته ضروری است که بیماری کانی بالیسم می توانند به سرعت در طیف گسترده ای از پرندگان، به ویژه مرغ های تخمگذار و پرندگان ایجاد شوند. این بیماری می تواند به جوجه ها و مرغ ها یا حیوانات اهلی آسیب جدی وارد کند.

پیشنهاد مطالعه: بیماری آسیت در طیور، بیماری ریکتز در طیور، بیماری کوکسیدیوز در طیور

دلایل اصلی بیماری کانیبالیسم یا همخواری در طیور

بیماری کانیبالیسم که به عنوان یکدیگر خواری نیز معروف است، به دلیل سطح پایین سیستم ایمنی پرندگان می تواند منجر به بیماری های دیگری شود. در این صورت، پرورش دهندگان باید فوراً بیماری را تشخیص داده و اقدامات مناسب را برای درمان آن انجام دهد، زیرا در غیر این صورت سلامت کل گله در خطر است.

بر اساس بررسی علل این بیماری در طیور، نتایج نشان می دهد که این بیماری توسط ویروس منتقل نمی شود، بلکه فقط یک وضعیت رفتاری است که پرندگان را تحت تأثیر قرار می دهد. علل این بیماری عبارت‌اند از:

شدت نور: شدت نور باعث تحریک سیستم عصبی و پرخاشگری پرندگان می شود. نور زیاد در جوجه ها نیز باعث درگیری آنها با یکدیگر خواهد شد.

داشتن رژیم غذایی پایدار: اگر غلات و غذاهایی که برای تغذیه پرنده در نظر می گیرید پایدار باشند، باعث ایجاد کمبودهایی در بدن پرنده می شود.

دمای بالای محیط: اگر مکانی که پرندگان در آن نگهداری می شوند دمای بالایی داشته باشد، می تواند منجر به عارضه یکدیگر خواری گردد.

ازدحام جمعیت در محیط‌های محدود: مطالعات نشان می‌دهد که تراکم بالای پرندگان در زمان ‌های معین و در مکان ‌های محدود باعث می ‌شود که بعد از آن مدتی عادت به نوک زدن کنند، این هم ممکن است یکی از موضوعات مهم این بیماری در نظر گرفته شود.

استرس و ترس: هنگامی که جوجه ها و سایر پرندگان تحت تأثیر یک عامل ترس را تجربه می کنند، پرخاشگر و وحشی می شوند.

عدم وجود سیستم تهویه مناسب: وجود هوای پاک و اکسیژن در محیط را می توان یکی از مهم ترین موارد پیشگیری از بیماری کانیبالیسم دانست. بنابراین نصب هواکش در جهت تهویه اولیه سالن ضروری است.

گرسنگی، تشنگی و کمبود غذای کافی: اگر پرندگان برای مدت طولانی به غذا و آب دسترسی نداشته باشند دچار مشکل شده و روند رشد آنها مختل می شود. تشنگی یا گرسنگی نیز به نوبه خود علامت هشدار دهنده بیماری در گله است.

پرورش بسیاری از گونه ها و گیاهان در یک منطقه: جالب است بدانید که اگر گونه های مختلف پرندگان را در یک منطقه نگهداری کنید، به دلیل کنجکاوی پرندگان، منطقه مورد نظر پرخاشگری و گوشت خواری بین آنها ایجاد می شود. آنها البته باید توجه داشت که این بیماری مکانیسم های متعددی دارد که گاهی به همنوع خود آسیب می رساند و یا گاهی به پرندگان اطراف حمله می کند.

نداشتن دانخوری و آبخوری به تعداد کافی: اگر تجهیزات کافی برای تغذیه و آب دادن به محلی که به پرندگان غذا می دهید ندارید. پرندگان در طول تغذیه و آشامیدن به ناچار تجمع می یابند و به هم حمله کرده و باعث این عارضه می شود.

نشانه های بیماری کانیبالیسم  (هم نوع خواری)

نشانه های بیماری کانیبالیسم (هم نوع خواری)

پرندگان آلوده به هم نوع خواری را می توان از چهار طریق شناسایی کرد. بیماری کانیبالیسم  ممکن است برای هر پرنده ای اتفاق بیفتد، بنابراین در اینجا برخی از نشانه های بارز آن را با هم بررسی می کنیم:

  1. نوک زدن به قسمت مقعد و پشت پرنده

تغذیه در پرندگان یک فرآیند طبیعی است و در برخی موارد، زمانی که تخم ها به خودی خود از رحم خارج می شوند، باعث ایجاد زخم در دیواره لوله تخمدان می شود. در نتیجه خونریزی در این ناحیه بسیار کم است. مشاهده شدن خون در پرندگان دیگر این بیماری را تشدید کرده و کل گله را مبتلا می کند.

  1. نوک زدن به پاها

به دلیل عدم رعایت استانداردها، دانخوری مرغ در ارتفاعات نامناسب نصب شده و دسترسی جوجه ها به خوراک را با مشکل مواجه می کند. به همین دلیل جوجه ها سعی می کنند خود یا پرندگان دیگر را نوک بزنند. این امر باعث تشکیل خون در پا یا انگشتان مرغ و تحریک سایر جوجه ها می شود که منجر به بیماری کانیبالیسم  می شود.

  1. پَرخوری بخاطر وجود انگل

عدم رعایت بهداشت باعث رشد انگل ها بین پرها و بال های پرنده می شود. وجود این انگل باعث خارش بدن پرنده شده و در نتیجه پرنده پرهای خود را نوک میزند تا عامل خارش را از بدن خود بیرون کند و گاهی خون از اطراف آن ناحیه بیرون میزند در این حالت برخی از پرندگان سعی می کنند تا با نوک زدن خون را از داخل زخم بیرون رانده و راحت شوند در این حالت شروع به پر کنی می کنند.

  1. زخمی شدن سر یا قسمت های دیگر بدن

کمبود غذا باعث درگیری و آسیب به سر و تاج پرندگان می شود. ظاهر شدن یک زخم برای شروع بیماری کانیبالیسم کافی است، زیرا باعث تحریک سایر پرندگان خواهد شد.

درمان و جلوگیری از بیماری همخواری

درمان و جلوگیری از بیماری همخواری

کانیبالیسم در پرندگان علل زیادی دارد اما متأسفانه درمان و دارویی برای آن وجود ندارد، بنابراین تنها با رفع برخی شرایط و عوامل می توان وجود و عوارض این بیماری را در پرندگان از بین برد. البته ذکر این نکته ضروری است که با اعمال روش های درمانی مناسب می توان از این بیماری پیشگیری کرد.

– می توانید به پرندگان علوفه و سبزیجات خرد شده بدهید که به خوردن آنها ادامه دهند و فرصتی برای پرخاشگری نداشته باشند.

– نور سالن یا محل تخمگذاری در آرامش پرندگان و از همه مهمتر جلوگیری از فهمیدن خون یا زخم سایر پرندگان بسیار مؤثر است. در این راستا استفاده از لامپ های مادون قرمز نور مصنوعی بسیار می تواند در کنترل بیماری کمک زیادی کند.

– مرحله مهم دیگری که باید در نظر گرفت، نوک چینی است، به ویژه برای پرندگان تخمگذار. البته این کار باید توسط افراد آگاه و با تجربه به درستی انجام شود تا سلامت پرنده به خطر نیفتد.

– سعی کنید قبل از بروز مشکل پرندگان آسیب دیده و ضعیف را شناسایی کرده و آنها را از گله حذف کنید.

– توصیه می شود مقدار کمی نمک به غذای پرنده اضافه شود. پرندگان به اندازه انسان آب را دوست دارند، پس از نمک زدن آب خودداری کنید.

– برای تسریع رشد و تأمین کمبودهای تغذیه ای، توصیه می شود مواد معدنی مهمی مانند کلسیم و فسفر، پروتئین و ویتامین های مختلف را به غذای پرنده اضافه کنید.

– برای از بین بردن انگل های پوست و جلوگیری از آنفولانزای پرندگان می توانید از اسپری ها، نبولایزرها یا آنتی بیوتیک های مخصوص استفاده کنید.

– بسته به طیور به سالن ها، ظرف غذا و نوشیدنی باید در نظر گرفته شود.

سخن آخر

عموماً این بیماری به عنوان یک وضعیت رفتاری در پرندگان در نظر گرفته می شود و در نتیجه پرنده شروع به نوک زدن به خود یا پرندگان اطراف شده و به آن ها آسیب می رساند.

اگر این فاجعه بزرگ شود، می تواند زیان بزرگی برای پرورش دهندگان در پی داشته باشد. طبق مطالعات انجام شده هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما اگر پرورش دهنده استانداردها و الزامات مورد نیاز در محیط نگهداری پرندگان را در نظر بگیرد، پتانسیل این کار کاهش می یابد و به حداقل یا نزدیک به صفر می رسد.

اما در مواقعی که این بیماری رخ داده است، برای اینکه میزان مرگ و میر افزایش نیابد، توصیه می شود تمامی عوامل دخیل در فعال شدن این بیماری را حذف کنید تا شرایط کنترل شود.

منشا بیماری کانیبالیسم ویروس نیست و سایر پرندگان را از طریق عوامل روحی آلوده می کند. به همین دلیل، پیشگیری از این بیماری بسیار آسان است و نیازی به واکسیناسیون یا مصرف داروی خاصی ندارید. در صورتی که می توان از درمان صحیح و موثر بیماری جلوگیری کرد. به یاد داشته باشید، این نوع بیماری فقط مربوط به مرغ و خروس نیست، بلکه مربوط به همه پرندگان است؛ بنابراین مهم‌ترین راه پیشگیری از ابتلای پرنده به این بیماری جلوگیری از کنترل مناسب است تا منشأ بیماری روانی به پرندگان منتقل نشود.

 

دیدگاهتان را بنویسید

لطفا به این مطلب امتیاز دهید*

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوزده − 4 =

مهم: قیمت دولتی و اتحادیه جوجه گوشتی با نامه بین 15.900 تا 16.900 تومان می باشد.


محصول آخرین میانگین قیمت + تغییر 24h مشاهده
جوجه یک روزه گوشتی  1403/1/8 20,750  ( 0) مشاهده
جوجه بومی  1403/1/8 105,425  ( 0) مشاهده
اردک  1403/1/8 69,084  ( 0) مشاهده
مرغ زنده  1403/1/8 57,046  ( 231) مشاهده
مرغ کشتار  1403/1/8 82,323  ( -903) مشاهده
خروس زربال  1403/1/8 25,500  ( 0) مشاهده
خروس آرین  1403/1/8 11,500  ( 0) مشاهده
تخم مرغ  1403/1/8 45,500  ( 0) مشاهده
کبک  1403/1/8 63,034  ( 0) مشاهده
جوجه بوقلمون  1403/1/8 181,417  ( 0) مشاهده
شتر مرغ زنده  1403/1/8 1,755,500  ( 0) مشاهده
بلدرچین زنده  1403/1/8 18,025  ( 0) مشاهده
پولت  1403/1/8 84,250  ( 0) مشاهده
ایکون