تراکم بالاي جوجهها در واحد سطح: جمعيت گله در سالن بايد به اندازه طبيعي باشد و از تراكم بيش از حد بايد اجتناب نمود.
دمای بسیار بالای محیط: زماني كه گرماي بيش از حد سالن موجب ناراحتي پرنده شود، پرنده پرخاشگر شده و كانيباليسم رخ ميده.
نور بيش از حد: ميزان زياد نور و يا افزايش طول دوره نوري منجر به بروز رفتار خشونت آميز در بين پرندگان خواهد شد. هرگز از لامپ سفيد بزرگتر از 40 وات براي گرم كردن پرنده استفاده نكنيد و در صورتي كه براي تامين گرما به لامپهاي بزرگتري نياز است از انواع قرمز يا مادون قرمز استفاده كنيد. در پرندگاني كه سن آنها 12 هفته يا بيشتر است ميتوان از لامپهاي 15 يا 25 واتي در بالاي محل آبخوري و دانخوري استفاده كرد. ترجیحا دوره نوري بيش از 16 ساعت در روز نشود، چون نور دائمي براي پرنده استرسزا خواهد بود.
ناکافی بودن تعداد آبخوری و دانخوری و نبودن غذا در دانخوری به مدت طولانی: چنانچه پرندگان مجبور باشند براي رسيدن به آب و دان با هم درگير شوند، نوك زدن به هم افزايش مييابد. بنابراين بايد مطمئن بود كه پرندگان در همه اوقات به صورت آزاد به آب و دان دسترسي داشته باشند.
جیرههای بالانس نشده: خوراكهايي كه فاقد ميزان كافي پروتئين و ساير مواد مغذي، خصوصاً متيونين و نمك هستند منجر به نوك زدن پرنده به پرها ميشود. تغذیه دائم با دان پلت، جيرههايي كه داراي انرژي بيش از حد و فيبر كم باشند موجب افزايش فعاليت پرنده و نيز رفتار پرخاشگري ميشود. بنابراين با توجه به نوع و سن پرندههایي كه پرورش داده ميشود بايد جيره غذايي آن بالانس شود.
رشد كم پرها، پرنده را مستعد كانيباليسم ميكند: در پرندگاني كه پرها به آرامي رشد ميكند بايد دقت بيشتري شود و نبايد اين پرندگان را در كنار ساير پرندگان پرورش داد.
باقي گذاشتن پرندگان زمين گير، آسيب ديده يا مرده در گله: پرندگان معمولاً به دليل حس كنجكاوي به آنهايي كه زمین گير شدهاند و يا مردهاند نوك ميزنند. در صورتي كه نوك زني شروع شود، ميتواند به سرعت به يك عادت بد تبديل شود.