روش های مختلف پرورش مرغ تخمگذار

روش های مختلف پرورش مرغ تخمگذار

ما تقریباً هر روز یک تخم مرغ می خوریم. در بعضی بیش از 30 میلیون تخم در روز مصرف می شود.

مرغ تخمگذار- ارزش تولید بالا

جد وحشی مرغ های امروزی ، مرغ جنگلی قرمز ، سالانه حدود ده تخم تولید می کند. طی چندین دهه پرورش ، مرغ های تخمگذار برای تولید تخم مرغ بسیار زیاد پرورش داده شده اند. مرغ های تجاری مدرن عملکرد بسیار بالایی در حدود 300 تخم در سال تولید می کنند. جوجه ها به طور طبیعی 6 سال یا بیشتر زنده می مانند ، اما پس از 12 ماه تخمگذاری ، بهره وری مرغ تخمگذار کاهش می یابد. این زمانی است که بیشتر مرغ های تخمگذار تجاری ذبح شده و جایگزین می شوند.

تعدادی از مسائل مربوط به پرورش مناسب و رفاه مرغ های تخمگذار وجود دارد. که در نتیجه برنامه پرورشی، سلامت جوجه ها و میزان تولید تاثیر بسزایی دارد.

پرورش و رفاه خوب حیوانات به سه جزء بستگی دارد:

• رفاه جسمانی
• بهزیستی روانی ( دوری از انواع استرس ها و مشکلات محیطی که خود عوامل بیماری های بسیاری می باشد)
• زندگی طبیعی.

روش های مختلف پرورش مرغ تخمگذار

در پرورش فشرده مرغ تخمگذار ، هر سه مورد با دوره های پرورش محبوس در قفس  ، سلامتی و رشد پرنده به خطر می افتد.

تخمین زده می شود که بیش از 60 درصد تخم مرغ های جهان در سیستم های صنعتی تولید می شوند که بیشتر آنها از قفس استفاده می کنند.

قفسه های باتری  barren battery cages

قفس های باتری یک سیستم مسکن است که برای روش های مختلف تولید حیوانات ، اما در درجه اول برای مرغ های تخمگذار استفاده می شود. این نام از چیدمان ردیف ها و ستون های قفس های یکسان به هم متصل می شود ، در یک واحد ، مانند باتری توپخانه.

در حالی که قفس های باطری barren battery cages در اتحادیه اروپا در سال 2012 ممنوع شد ، اکثر مرغ های تخمگذار در بقیه جهان در محدوده خود باقی مانده اند. به طور کلی در هر قفس باتری حداکثر 10 پرنده نگهداری می شود. متوسط فضای مجاز برای هر پرنده در یک قفس معمولی باتری کمتر از اندازه یک ورق کاغذ A4 است و ارتفاع آن فقط به اندازه ای است که اجازه می دهد تا مرغ بایستد.

قفس ها معمولاً دارای یک توری مفتولی هستند و در ردیف هایی قرار می گیرند که در چند طبقه قرار گرفته اند. به طور معمول در هر سوله ده ها هزار مرغ نگهداری می شود و بزرگترین سوله ها می تواند بیش از صد هزار پرنده را در خود جای دهد. معمولاً این ساختمانها به طور مصنوعی روشن و تهویه می شوند. مرغ های قفسی معمولاً هرگز نور طبیعی یا هوای تازه را تجربه نمی کنند و تا زمانی که برای کشتار برده نشوند ، قفس خود را ترک نمی کنند.

قفس های دارای امکانات

هنگامی که قفس های باتری در اتحادیه اروپا ممنوع شد ، قفس های “غنی شده” ایجاد شد. آنها فقط مقدار کمی فضای اضافی برای هر پرنده (نسبت به قفس های باتری) فراهم می کنند. آنها می توانند به مرغ ها اجازه دهند بیشتر رفتارهای طبیعی خود را مانند نشستن ، غبارروبی و لانه سازی بیان کنند.

با این حال ، طراحی قفس ها به این معنی است که این رفتارها هنوز بسیار محدود هستند.

مرغ ها نمی توانند تا ارتفاع بلند پرواز کنند تا از نوک زدن پرها در امان باشند ، منطقه زباله اغلب بسیار محدود است و عموماً غبار پاشی موثر امکان پذیر نیست. “لانه” شامل یک ورق پلاستیکی است که از بالای قفس آویزان شده است و منطقه ای خلوت تر برای تخم گذاری ایجاد می کند.

لوکزامبورگ استفاده از قفس غنی شده برای مرغ های تخمگذار را ممنوع کرده است و اتریش و آلمان این موارد را به تدریج حذف می کنند.

مضرات پرورش در قفس – استخوان های شکننده

مرغ های تجاری مدرن برای تولید تعداد زیادی تخم پرورش داده شده اند. این باعث مصرف شدید ذخیره کلسیم مرغ می شود و می تواند منجر به پوکی استخوان (شکنندگی استخوان ها) و شکستگی شود. محدودیت حرکت و محرومیت از نور آفتاب نیز می تواند به پوکی استخوان کمک کند.

چندین طبقه از قفس های شلوغ ، بازرسی را دشوار می کند و در انبارهای بزرگ قفس ، پرندگان مجروح اغلب بدون توجه به مرگ رها می شوند.

مضرات پرورش در قفس – نوک زدن پر و بال

مرغ ها اغلب قسمت زیادی از پرهای خود را به دلیل آسیب از طرف قفس و نوک زدن مرغ های دیگر از دست می دهند. برای جلوگیری از نوک زدن پرها ، اغلب قسمتی از منقار جوجه ها را بدون بیهوشی قطع می کنند. در حالی که پیرایش منقار با تیغه در انگلستان در سال 2011 غیرقانونی شد ، این تکنیک ، همراه با کوتاه کردن منقار با نور مادون قرمز تخصصی ، در ایالات متحده قانونی است. کوتاه کردن منقار مادون قرمز ممکن است کمتر از پیرایش تیغ دردناک باشد ، اگرچه پیرایش تیغ بیشتر رایج است.

مضرات پرورش در قفس – شیوع سالمونلا و دیگر بیماریها

با وجود اینکه اغلب ادعا می شود که حیوانات محدود بهتر از عفونت محافظت می شوند ، یک نظرسنجی توسط سازمان ایمنی مواد غذایی اروپا نشان داد که تخم مرغ های تولید شده در قفس بیشتر احتمال دارد به سالمونلا آلوده شوند تا آنهایی که در سیستم های بدون قفس تولید می شوند.

روش های جایگزینی برای تولید تخم مرغ وجود دارد که نیاز به تحمل مرغ در رنج قفس ندارد.

در بریتانیا ، سیستم های دام آزاد رایج ترین جایگزین های غیر قفسی هستند که حدود 50 درصد از تخم های تولید شده را تشکیل می دهند ، در حالی که 4 درصد در سالن ها  و 3 درصد ارگانیک هستند.

سالن ها  و محوطه نگهداری

در سیستم های پرورش سالنی ، مرغ ها در سوله ها فقط با استفاده از فضای کف نگهداری می شوند ، اما به آنهایی که دارای چندین سطح سکو یا سرپوش هستند ، مرغداری گفته می شود. در اروپا حداکثر تراکم انبار 9 مرغ در متر مربع است.

این به مرغ ها آزادی حرکت بسیار بیشتری نسبت به سیستم قفس ممکن می دهد. آنها می توانند کشیده شوند ، بال خود را بزنند و پرواز کنند. آنها همچنین می توانند سایر رفتارهای طبیعی مانند نوک زدن ، خاراندن و تخمگذاری تخم خود را در لانه انجام دهند.

پرورش آزاد و سیستم ارگانیک

در سیستم های دامداری آزاد ، مرغ ها در انبارها یا مرغداری ها نگهداری می شوند اما در طول روز نیز به طور مرتب به پوشش گیاهی دسترسی دارند. در اتحادیه اروپا هر مرغ باید حداقل 4 متر مربع فضای آزاد (در سیستم های غیر چرخشی) داشته باشد.

هر مرغ حداقل 10 متر مربع فضا در اختیار دارد و اجازه کوتاه کردن منقار را نمی دهد. مقررات ارگانیک اتحادیه اروپا تراکم انبار موجود در سوله را به 6 پرنده در متر مربع محدود می کند.