فضله مرغ‌ها چه چیزی درباره سلامتی آنها به ما می گویند؟ 09121986651
فضله مرغ‌ها چه چیزی درباره سلامتی آنها به ما می گویند؟
برای کمک به مرغ‌ها در مرغداری های صنعتی، به منظور این که عملکرد آنها بالاتر از استاندارد نژادشان قرار بگیرد، می‌بایست آسایش آنها تا حد ممکن فراهم شود. میانگین وزن یک جوجه یک روزه گوشتی 40 گرم است و این جوجه کوچک می‌باید در 35 تا 36 روز به وزن 2 کیلوگرم برسد. این جوجه ها پر اشتها هستند و به خوراک و آب نوشیدنی بدون محدودیت نیاز دارند. گزینش نژادی و نوع پرورش این مرغ ها برای نرخ بهتر رشد، بهره بردن بیشتر از خوراک و تولید بالاتر، مصرف آب و خوراک آنها را افزایش داده است.
بیماریهای بوقلمون
فاز سریع تر رشد با افزایش مقدار آب موجود در مدفوع و ادرار همراه است.در هفته ششم زندگی هر یک از مرغ‌ها روزانه پیرامون نیمی از آبی را که نوشیده اند به درون بستر دفع می‌کنند. بستر خیس معمولا به عنوان نشانه ای از یک بیماری نامشخص دستگاه گوارش، و یا دستگاه ادراری تلقی می‌شود.
با بروز یک بیماری، گرفتاری‌های عملکرد مرغ، مانند: بالا رفتن ضریب تبدیل خوراک، کاهش وزن‌گیری، افزایش سن کشتار، در معرض عفونت باکتریایی ثانوی قرار گرفتن، و حذف کالبد مرغ در هنگام بسته بندی، ناگهان یکی پس از دیگری پیش می‌آیند. فیزیولوژی آبی که مرغ می‌نوشد، با آبی که از راه ادرار (کلیه ها)، مدفوع (دستگاه گوارش)، و تبخیر (پوست و دستگاه تنفس) دفع می‌شود برابر است.
مقدار آبی که نوشیده می‌شود، به دمای محیط، بستگی دارد، و 2 تا 2.5 برابر مقدار خوراکی است که مرغ می‌خورد. در زمان هایی که آب بدن کاهش می‌یابد، احساس تشنگی برانگیخته می‌شود. بیش از اندازه نوشیدن آب، مرتباً پیش می‌آید زیرا جذب آب آهسته است و آبرسانی دوباره به سلول ها نیز زمانبر است. در این شرایط، برای این که توازن آب بدن حفظ شود آب اضافی در ادرار تراوش می‌شود.
مرغ ها دارای یک جفت کلیه و یک جفت میزنای هستند، اما مثانه ندارند، بنابراین تراوش آب به صورت ادرار در آنها، ویژه خودشان است. نخست لوله میزنای به درون حفره مخرجی گشوده می‌شود، آنگاه ادرار پیش از اینکه از کلواک به همراه فضله تخلیه شود با پسروی از کولون به سمت سکوم حرکت می‌کند. مواد تشکیل دهنده ادرار، هنگامی که از حفره مخرجی، کولون و سکوم می‌گذرد به گونه ای چشمگیر تغییر می‌کند.
حجم زیادی از مایعات از دستگاه ادراری پرندگان عبور می‌کند که بیشتر آن به وسیله لوله های باریک ادراری، دوباره جذب می‌گردد. مقدار مایعاتی که از کلیه ها بازجذب می‌شود، در یک مرغ معمولی 95 % است. بالا رفتن مقدار ادرار، سبب خیس شدن بستر می‌شود که در بیشتر مواقع، به اشتباه، گمان می‌کنیم که خیس بودن بستر در اثر اسهال و یا آنتریت است. فضله روده ای معمولا قهوه ای با کلاهک سفید رنگ اوراتی است، و روزی 12 تا 16 بار دفع می‌شود.
فضله سکومی معمولا قهوه ای تیره است. نسبت فضله روده ای به فضله سکومی 7 به 1 است. مقدار آب فضله، بسته به مواد خوراکی که مرغ می‌خورد تغییر می‌کند و مستقیماً با افزایش حالت اسمزی مواد خورده شده ، و یا در اثر کاهش زمان گذر و سطح جذب آب، (که جذب آب را مختل می‌سازد)، افزایش می‌یابد. در این صورت، نوشیدن آب در مرغ ها برانگیخته می‌شود. این حالت سبب بالا رفتن آب فضله می‌گردد که آن را اسهال می‌گویند.
اما آنتریت با اسهال متفاوت است زیرا در آنتریت سطح رویه دستگاه گوارش متورم می‌شود، روی هضم مواد اثر منفی می‌گذارد و سرانجام سبب کاهش جذب آب و مواد مغذی می‌گردد، و آب فضله به بالاتر از اندازه عادی می‌رسد. آنتریت معمولا در اثر عوامل بیماری زا پیش می‌آید، اما اسهال معمولاً طبیعت فیزیولوژیکی دارد.
عوامل ایجاد کننده آشفتگی های آنتریت
عفونی ها:
بیماری : عفونت های کوکسیدیایی، عفونت های باکتریایی که به وسیله ای-کوالی سالمونلا، کلستریدیوم، کمپیلوباکترژوژنی، و اسپیروکت ها، ایجاد می‌شوند و موجب خیس بودن بستر می‌گردند.
ویروس هایی مانند I
B ،IBD، REO، ویروس نیوکاسل، آدنوویروس، روتاویروس، و آستروویروس ها اسهال پدید می‌آورند.
غیر عفونی ها:
خوراک : کیفیت و ساختار پلت، خوشمزه بودن، فرمول و ترکیب خوراک، و مایکوتوکسین ها.
مدیریت : در دسترس بودن فضای خوراک خوری و آبخوری، پخش خوراک در دانخوری ها، آبخوری ها، کیفیت هوا، تهویه، بستر، دمای هوا و تراکم.
عوامل عفونت زا:
بیشتر وقت ها اسپیروکتوز روده ای طیور سبب اسهال می‌شود و به تولید تخم مرغ در مرغ های تخمگذار و مرغ های مادر آسیب می‌زند. مرغ هایی که به سالمونلا آلوده شده باشند اسهال همراه با پرهایی که در پیرامون مقعد چسبیده اند، می‌گیرند.
بیماری که در اثر سالمونلا پلوروم پیش آمده باشد به نام اسهال سفید باسیلی نامیده می‌شود. دیده شده است که اسهال و مقعد چسبناک نیز در اثر عفونت پاستورلایی پیش می‌آید
کانال تلگرامی آریامنتخب:
