BRIGITTA KWS

رایزومانیا یا ریزومانیا

این بیماری از بین بیماری های گیاه چغندر، از مخرب ترین و پرخسارت ترین بیماری ها می باشد. شیوع منطقه ای آن بیشتر درمغان، اصفهان و خراسان می باشد.در این بیماری ریشه گیاه کوتوله شده و رشد  گیاه در سطح خاک بسیار کم می شود. در نتیجه عملکرد شکر در هکتار به طور بسیار شدیدی کم می شود.

شناخت علائم و مزارع آلوده

اگر یک مزرعه به این بیماری آلوده شده باشد، شما می توانید در فصل تابستان،  لکه های سفید و زردی را در اطراف رگبرگ ها مشاهده نمایید. همچنین ممکن است که برگ ها پژمرده و چروکیده گردندو  سبزینه نداشته باشند. حتی گاه  ممکن است جوانه ی برگ های کوچکتری در قسمت طوقه مشاهده شوند.

در نهایت اینکه در برگ ها زردی عمومی رخ می دهد.

این نشانه ها که در برگ ها دیده می شوند به استرس آبی و کمبود نیتروژن شباهت دارد.

در صورت پیشرفت بیماری، شما می توانید علائم دیگری مثل کوچک و کوتوله شدن ریشه گیاه و در اطراف ریشه اصلی، انشعابات بیش از حد ریشه های مرده ی جانبی که پوسیده باشند مشاهده می گردد. در این حالت ظاهر گیاه ریش دار می شود.

حتی اگر آلودگی های بعدی رخ دهد، آنگاه ذخیره گیاه در ریشه ها پوسیده شده و آن چنان فشرده شده که حالتی لیوان شکل به خود می گیرد. همچنین حلقه های آوندی گیاه چوبی و تیره می گردد.

از دیگر علائم این گیاه رگبرگ های زرد رنگی است که حالت ایستاده می یابد و برگ ها بد شکل و بد ظاهر می شوند و طوقه گیاه رشدی غیر عادی می یابد. در مراحل پیشرفته تر هم ممکن است برگ های گیاه بدون تغییر رنگ سست و پژمرده شوند. .

یکی دیگر از حالات بروز این بیماری و علائم آن زردی رگبرگی که مشخص و به راحتی قابل دید باشد و همچنین لکه های نکروتیک را می توانید مشاهده نمایید.

شرایط تشدید کننده ی بروز بیماری

اگر دمای خاک برای مدت طولانی دمای بیش از ۲۰ درجه سانتیگراد باشد.

میزان رطوبت بالای خاک مخصوصا اگر بارندگی مداوم رخ شدهد.

بافت خاک نامناسب باشد.

آبیاری را به صورت فشرد ه انجام دهید.

خاک انتخابی برای کشت بذر چغندر، مواد آلی ضعیفی داشته باشد.

خاک رابه خوبی زهکشی نکرده باشد

خاک نسبت به خاصیت قلیایی ضعیف و بی تفاوت باشد.

میزان شدت و پیشرفت این بیماری بسته به بیولوژی قارچ ناقل متفاوت خواهد بود

در مجموع می توان گفت این بیماری باآبیاری یا باران شدید تشدید می یابد.