اهمیت تولید نژادهای مرغ بومی (بخش اول)
برای جدا کردن مرغ های بومی از دیگر انواع مرغ تعریف جهانی وجود ندارد اما به طور عام به گروهی از پرندگان که در یک منطقه خاص زندگی می کنند و با شرایط محلی آن منطقه سازگاری دارند را پرندگان بومی به حساب می اورند. آن ها طی دوران های طولانی از طریق یک فرآیند انتخاب طبیعی دوام آورده اند و یا اینکه در مقابل ناملایمات محیط از خود مقاومت نشان داده اند .
نتیجه اینکه مرغ های محلی و گونه های بومی پرندگان اهلی، یک جمعیت ناهمگن از پرندگان هستند که از نظر مورفولوژی و صفات سازگار با محیط محلی سازگاری دارند.
مرغ بومی اصولا به سازگاری بالا با شرایط آب و هوایی مقاومت در مقابل بیماری های محلی و شرایط استرس زای مخصوص به آن منطقه جغرافیایی شناخته شده اند.
مرغهای محلی که بعضا بومی نیز خوانده می شوند ، پرنده هایی هستند که به دو منظور پرورش داده می شوند یکی برای تولید تخم مرغ و دیگری برای تولید گوشت سفید. باوجود اینکه تخم مرغ محلی معمولا رنگی و اندازه کوچکتری دارد، اما به دلیل شهرت این نژاد به پرورش سبز یعنی بدون آنتی بیوتیک یا دستکاری های ژنتیکی و هورمون های رشد ، از اقبال خوبی در بازار مصرف برخوردار است.
