تقسم بندی مرغهای جهادی از نظر نژادی

دسته اول مرغ دورگه

این مرغها حاصل تلاقی مرغهای بومی و نژاد تخمگذارصنعتی میباشد. بعلت رنگی بودن پرها و رنگ پوسته تخم مرغشان با عنوان مرغ بومی توسط مردم خرید و فروش میگردد وحتی روستای شمالی کشور مملو از این گونه مرغ هاست این دسته از مرغ ها بیشترجهت مصارف گوشتی مناسب هستندو از تخمگذاری کمی برخوردارند

از نشانه های ظاهری مرغ دورگ درشت قامت بودن در مقایسه مرغ بومی است وزن بیشتری به نسبت مرغ بومی میگیرندولی مقاومت کمتری دارند ضریب تبدیل مرغ دورگ 3 میباشد

از جمله مرغهای دورگه معروف در بازار گلپایگانی و ورامینی می باشد. در هر متر مربع در بستر تا 20 مرغ را پرورش داد

دسته دوم : مرغ رنگی

نژادهای خارجی مرغ های شناسنامه داردارای انواع مختلف داری پرهای رنگی میباشد که از قضا رنگ پوست تخم مرغشان رنگی هستند(قهوه ای روشن تا تیره) این دسته از مرغها نیز در برخی از مراکز پرورش داده میشود و تخمهای ان در بازار به عنوان تخم مرغ رسمی (که متاسفانه یک نامگذاری اشتباه است) عرضه می شوند میزان تخمگذاری مرغ رنگی بالا بوده ( نزدیک به سیصد تخم در سال ) و جزو مرغ های تجاری محسوب می شودضریب تبدیل ان 2.2 می باشد

 دسته سوم : مرغ تخمگذار بومی اصلاح نژاد شده

مرغ بومی در سالهای نه چندان دور درایران از میزان تخمگذاری کمی برخوردار بودن ( حدودا سالی 50 تا 80 تخم در سال )اما پس از شروع صلاح نژاد مرغ تخمگذار بومی در مرکز اصلاح نژاد مرغ بومی، میزان تولید تخم مرغ انها افزایش یافت تا به تعداد 160 تا 180 تخم در سال رسید. ضریب تبدیل مرغ اصلاح نژاد شده2.8 می باشد یعنی به ازای مصرف 2.8 کیلو گرم دان ، یک کیلو گرم تخم مرغ تولید میکنند)

لازم به ذکر است که این میزان تخم گذاری با اعمال مدیریت خوب و سالن پرورش مناسب  و همچنین خوراک مناسب قابل افزایش است و رنگ پوست تخم مرغ انها قهوه ای می باشد

در هر متر مربع از بستر میتوان 6 مرغ را پرورش داد